جلد دوم از موسوعۀ گرانسنگ « کتاب مطلع انوار جلد دوم » اثر حضرت علامه آیةالله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی قدّس سرّه، قسمت اول از موضوع «احوالات و آثار بزرگان و عرفاء بالله» می‌باشد که برای استفادۀ هر چه بیشترِ جامعۀ علم و معرفت از احوالات و حکایات بزرگانِ اهل معرفت به رشتۀ تحریر درآمده است.
• اهم مباحث این مجلّد، شامل مختصری از ترجمه و تذکرۀ اساتید اخلاق و عرفانِ حضرت علامه طهرانی قدّس سرّه؛ همچون آیت الله حاج سید علی قاضی، آیة‌الحق و الیقین حاج سید هاشم حداد، علامه آیةالله حاج سید محمدحسین طباطبائی، آیةالله حاج شیخ محمد جواد انصاری همدانی و آیت الله سید جمال‌الدین گلپایگانی ـ رضوان الله علیهم اجمعین ـ می‌باشد؛ که مشتمل بر احوالات و حکایات اخلاقی و عرفانی، مطالب علمی و فلسفی، نامه ها و دستورات سلوکی، و مختصری از تصاویر آن بزرگانِ علم و معرفت می باشد.
https://khshp.ir/?p=39
اهم مباحث این جلد: مختصری است از ترجمه و تذکرۀ اساتید اخلاق و عرفان ایشان.
https://aihec.ir/2022/09/20/%d9%85%d8%b7%d9%84%d8%b9-%d8%a7%d9%86%d9%88%d8%a7%d8%b1/
احوالات و حکایات
https://doorbinmadar.ir/2022/09/20/%d9%85%d8%b7%d9%84%d8%b9-%d8%a7%d9%86%d9%88%d8%a7%d8%b1-2/
https://azarandownload.ir/2022/09/20/%d9%85%d8%b7%d9%84%d8%b9-%d8%a7%d9%86%d9%88%d8%a7%d8%b1
[مطالب منقوله از شاگردانِ بدون واسطۀ مرحوم آقای قاضی رضوان اللَه علیه]
https://isfahanmount.ir/2022/09/%d9%85%d8%b7%d9%84%d8%b9-%d8%a7%d9%86%d9%88%d8%a7%d8%b1/
- این حقیر در أحوال آیة الحقّ و سندُ العرفان آیة اللَه العُظمی و حجّة اللَه الکُبری، الفقیه البصیر، الأدیب اللغویّ، الشّاعر المُفلِق، و الحکیم الإلهی، و المفسّر الکبیر و المحدّث العظیم و العارف باللَه، الوحید الأوحد فی زمانه و عصره، بل لمن تقدّم منه أو تأخّر إلاّ مَن شاء اللَهُ و تخیّر، الحاجّ السیّد المیرزا علیّ القاضیّ الطباطبائی التبریزیّ ـ قدّس اللَه تربته الزّکیّة ـ در جاهای مختلف از بحث‌ها (چه در کتب مطبوعه و چه غیر مطبوعه، و چه در دفاتر یادداشت‌ها و جُنگ‌ها) مطالب مسلّمه و مُتقَنه‌ای را که به حقیر به طور یقین رسیده بود، ذکر نموده‌ام. گرچه ورود حقیر به نجف أشرف، چهار سال پس از ارتحال آن سعید بود، امّا چه از شاگردان بلافصلِ ایشان بعد از حیات در نجف و چه از خصوص استادنا و ملاذنا العلاّمة آیة اللَه السیّد محمّد الحسین الطّباطبائی ـ قدّس اللَه نفسه ـ در بلدۀ طیّبۀ قم شنیده بودم، به قدری متقن و مسلّم بود که در حکم مشاهده و حضور و استماع و رؤیت خود مرحوم قاضی بود.